De Romeinen vs Arabieren met de hand geschilderde thematische schaakstukken door Italfama

• Uiterst verfijnd.
• Nauwkeurig met de hand beschilderd.
• 8,26 cm koning.
• Ideaal voor een bord van 40 cm.

DE STUKKEN
Nog een mooi voorbeeld van voortreffelijk vakmanschap door Italama uit Italië. De details zijn uitstekend in deze historische figuren. De Romeinse koning is geheel een bevelhebber in zijn gedetailleerde harnas en mantel, met zijn mooie koningin die straalt in haar vloeiende gewaad. De loper wordt vertegenwoordigd als een centurionfiguur met het paard zoals altijd een prachtig gedetailleerd paard en ruiter. De torens zijn afgebeeld als een Romaans gebouw met de pionnen als infanterie in maliënkolder.
De Arabische troepen zijn even gedetailleerd en prachtig versierd. Het harnas en de tulband van de koning, samen met het gewaad en de kroon van de koningin, zijn uiterst precies in detail. De loper en pionnen zijn schitterend gekleed in kostuum uit die periode met een Arabisch ogend kasteel als toren. Het zijn de paarden in deze set die het meest in het oog springen, met een soldaat te paard op een kameel in plaats van de gebruikelijke voorstelling van een paard.
We hebben deze verbluffende stukken gecombineerd met een prachtig walnoot- en esdoornbord van 40 cm uit Spanje om je Het Romeinen vs Arabieren Themaschaakset te geven. Met of zonder bord vormen ze een geweldig cadeau.
DE GESCHIEDENIS
De Arabische vs Romeinse (Arabische vs Byzantijnse) oorlogen waren een reeks van conflicten tussen de 7e en 11e eeuw na Christus. Het begon onder de opkomende Rashidun (de eerste vier kaliefen - de "Rechtschapen Geleiden') en de Omajjadenkaliefen (de tweede vier kaliefen) en werd voortgezet door hun opvolgers tot halverwege de 11e eeuw.
De toestroom van Arabieren uit het Arabische Schiereiland (nu Saoedi-Arabië) in de jaren 630 leidde tot de overname van de zuidelijke koloniën van Byzantium (Syrië en Egypte) door de moslims. Onder de agressieve Omajjadenkaliefen lanceerden de moslims de volgende 50 jaar voortdurende aanvallen op Klein-Azië, dreigden tweemaal de hoofdstad Constantinopel met bezetting en veroverden het Exarchaat van Afrika, een Byzantijnse administratieve afdeling, volledig. Pas na het mislukken van het tweede Arabische beleg van Constantinopel in 718 stabiliseerde de situatie en werden de betrekkingen normaler met de oprichting en uitwisseling van ambassades en zelfs periodes van wapenstilstand. Helaas bleef conflict de norm, met bijna jaarlijks invallen en tegeninvallen tot ver in de 10e eeuw.